Hayal

HAYAL                                        

Kanatlarım olsa keşke. En genişinden ve en heybetlisinden. Açınca iki yana doğru hiç yorulmadan uçsam geniş ormanların, heybetli dağların üzerinden. Ormandan süzülen nem ile yıkasam yüzümü. Doruklarda birikmiş kar aydınlığı kamaştırsa gözlerimi. Zaman zaman ıslatsa kanatlarımı göğe ulaşmaya çalışan iri dalgalar. Okyanusun dinginliğini bozarak. Birazcık soluklanmak için konduğum bir yolcu gemisinin bayrak direğinden izlesem keyifli insanları. Sonra takip etsem akşam güneşinin renk cümbüşünde avdan dönen balıkçı teknelerini. Yorgun bakışlarında tutulan balıkların sevincini, sigara dumanından huzuru yakalasam. İskelede ürkek bir merakla denizi izleyen gözleri görsem, fırtınalı havada denizden döneni bekleyen.

Bereketli tarlalarda başakların salınmasını, ayçiçeklerinin güneşe bakan yüzlerini izlesem; yüklü göbeklerine çiftçinin sevincine ortak olsam. Nice hayatlara, hikayelere ev sahipliği yapmış kadim kentlerin üzerinde süzülürken, yeni hayatlara da tanıklık etsem.

Çırpsam kanatlarımı şifalı rüzgarlarla dönen pervanelerin çalışkanlığında. Bereketli ovalardan, serin kanyonlardan geçerken yarışsam güzel atlarla.

Bembeyaz gecelerde karlı raylarda yol alan treni yakalamaya çalışsam, keskin soğuğa göğüs gererek. Anıtların, kalıtların, heykellerin üzerinde uçsam geçmişe saygıyla. Her dinden, her dilden, her düşünceden, her ırktan insanların sohbetlerini dinleyerek tanımaya anlamaya çalışsam herkesi, beni de anlamalarına izin versem. Camilerin minarelerinden yükselen ezan sesi gibi yıkasa duygularımı, zangocun dövdüğü çanın sesi. Sinagoglardan gelen duaya el açsam, şamanların dansına katılıp ulaşabilsem ilahi birliğe. Budistleri izlesem acıları bilgelikle dönüştürüp mutluluk dağıtırken yaslı gönüllere. Bir Zerdüşt’ün içtenliğiyle bakabilsem ateşe ve suya.

Sonra açıp geniş kanatlarımı çırpsam son hızla göğün en yükseğine. Oradan görebilsem tüm kötülükleri, haksızlıkları, ayrımcı davranışları, kabul etmez, şükür bilmez kibirli insanların yıkıcı, yakıcı aç gözlü hırslarını. Yok edebilmek için kötüden yana her şeyi, hiç düşünmeden kanat sallasam üzerlerine tüm gücümle. Böylece arındırabilsem masum dünyamızın toprağını, suyunu, havasını...

 Mehtap ÖZ