Finale Doğru Zor Günler (5)

BİR YANGIN HİKAYESİ - 5

FİNALE DOĞRU ZOR GÜNLER

Kriz Masası İşlerimizi Kolaylaştırdı

Yanan ormanları söndürme mücadelesi adeta bir savaş alanını andırıyordu. Bu işin her aşamasının iyi koordine edilmesi de gerekiyordu. Herkes, iyi niyetle, canla başla bir şeyler yapmak istiyordu ama biraz da karmaşa vardı. Söndürme çalışmalarının eşgüdümlü (koordineli) olarak yürütülmesine ve katılanların iyi yönetilmesine ihtiyaç vardı. Bu düşüncemi, köy muhtarı Şükrü Zor’a söyledim:

“Bir kriz masası kuralım, sen de çok yıpranıyorsun, birkaç arkadaşımıza belli görevler verelim; işbirliğiyle bazı aksamaları düzene sokabiliriz.” dedim. Muhtar zaten bunca işin altından kalkmak için gece gündüz ve her şeyi tek başına yürütmeye çalışmaktan yorgun düşmüştü. Bu öneri aklına yattı, hoşuna da gitti. Yanımıza Kerem Koç’u da alarak üç asırlık zeytin ağacının dibine üç kişilik bir masa kurduk.

Gelen misafirlerle ilgilenmek, yangın söndürme gruplarını organize etmek, onların su ve yiyecek ihtiyaçlarını karşılamak, acil ihtiyaçları yetiştirmek, günlük kaç kişilik yemek ihtiyacı olduğunu yardım kuruluşlarına ve belediyelere bildirmek, üç öğün yemeği organize etmek, onlarca su tankerini ve itfaiye araçlarını köyün su şebekesinden 24 saat aralıksız doldurmak ve bunları sahaya sürmek gibi daha birçok işin sağlıklı yürütülmesini ancak bu şekilde sağlayabilirdik.

Bu masada aldığımız kararları anında uygulamaya çalıştık. Ancak bu çalışmalar sırasında ilgili yerlerle hızlı iletişim kurmak ve yangın söndürme ekiplerinie görev alacak gençlerin düzwenli şekilde yangın alanlarında görevlendirilmesinde Kerem Koç'un aldığı sorumluluğu fazlasıyla gerçekleştirdiğini söylemek gerekiyor. Bu nedenle Kerem Koç'a köylülerimiz adına özellikle teşekkür ediyorum.

Aynı şekilde; daha önce böyle ağır bir sorumluluk altında kalmadığı halde bu konuda üstüne düşeni yerine getirmek için büyük sabır ve direnç gösteren köy muhtarı Şükrü Zor'u da kutluyorum.

Elbette bir yangından diğerine koşarak alevlerle mücadele eden olağanüstü çalışan Ahmetler'in gençlik grubuyla köyümüzün tanıtımında simge haline gelen kadınlarımız da en büyük teşekkürü hak ediyorlar.

Kriz masası, bütün noksanlarına rağmen bazı işlerin daha düzenli yürütülmesinde işimize yaradı. Hepimiz bu zor günlerde nasıl davranmamız gerektiği konusunda önemli deneyimler kazandık. Bu deneyimlerin ileride çok daha fazla işimize yarayacağını düşünüyorum.

***

YANGIN SÖNDÜRME SÜRECİ SOSYAL MEDYADA

Yangın söndürme çalışmalarını, iki gün çok yakından izledim. Çeşitli illerden gelen misafir itfaiye araçlarının da desteğiyle köylülerin nasıl mücadele ettiğini ateşin içinde yaşayarak gördüm. İşte o sırada canlı yayın yapıyor gibi yaptığımız paylaşımlar ise büyük ilgi gördü.

İlk iki günden sonra köyde kalıp muhtarla kurduğumuz kriz masasıyla yüzlerce insanın katıldığı söndürme çalışmalarını yönetmeye çalıştık. Ancak yangın yerinden yaptığımız paylaşımlardan bazılarını, tarihe tanıklık olsun diye burada da hatırlatmak istiyorum.

Hereksin korkusu, birçok köyü yakıp gelen yangının Ahmetler’e sıçramasıydı. Köyün bütün gençleri ve kadınlarının geniş çaplı katılımıyla yangının köye doğru ilerlemesi durdurulmaya çalışılıyordu. Yangın ise, köyü de tehdit edecek şekilde Güğlen dağı eteklerinde birkaç cephede ilerliyordu. Dumanların gittikçe görüş açısını kapatması, hem söndürme çalışmalarına zorluk çıkarıyor hem de insanların endişelerini artırıyordu.

MANAVGAT YANGINI GÜĞLEN DAĞINDA DURDURULDU

Gebece köyü tarafından gelen yangın, bir ara Köyönü denilen yere, köyün hemen burnunun dibindeki bahçelere kadar gelmişti. Yangının beli kırıldı derken sıra Ahmetler'e mi gelecek diye çok korktuk. Akşam vakti köy deresinin karşısındaki bahçelere dayanan alevleri gören köylü kadınlar ağıt yakmaya başlamıştı. Neyse ki korkulan olmadı; umutlarımızın tükeneceği sırada söndürmeye katılan bir iki helikopter bu kabusa son verdi ve yangın köye ulaşamadan durduruldu.

Sırada Güğlendeki son nokta kalmıştı. Köyün gençleri Güğlen dağının zirvesine kadar ulaşarak zor koşullarda söndürme çalışmalarına katılırken oradan gönderdikleri fotoğraf ve videolar yangının dehşetini gösteriyordu. Bu büyük yangının, finali Ahmetler'de Güğlen dağında yapacağına dair görüşlerimi tekrarlayıp durmuştum. Nitekim öyle de oldu, Manavgat yangının finalini Ahmetler, Murtiçi ve Güçlüköy üçgeninde yaptık.

Ya bu yangın Ahmetler, Güğlen'de durdurulur ya da Akseki'den, Gündoğmuş'a ve Alanya'ya kadar uzanan ormanları kül eder geçerdi. Bu arada Ahmetler'in uğruna bedel ödediği ünlü Ahmetler Kanyonu da harap olurdu. Neyse ki korkulan olmadı ve bu bu final mutlu sonla bitti.

Aşağıdaki linklere tıklayarak bu endişeli süreci adım adım izleyebilir, korku dolu anlarımızı anlayabilirsiniz. Tıklayın ve görün! / Mustafa Koç

***

1 - Köyden Güğlen’e bakan vadinin o günkü görüntüsü. Yaklaşan tehlike!

2 - Arada söndürme çalışmalarına destek için gelen helikopterler umudumuzu artırıyordu.

3- Birkaç yerden gelen yangın haberleriyle köylüler köy çevresinde önlemler almaya çalışıyor.

4- Ahmetler güne böyle başlıyor...

5- Elimizde Tırmık

6 - Telefonumun şarzı bitiyor, Gücükburun!a gelin çağrısı!

7- Tampon Bölge Açılıyor

8 - Yangın İlk Kez Köye Yakınlaştı

9 - Helikopterler Geldi - 1

10- Helikopterler Geldi - 2