YAĞMURU DİNLERKEN

YAĞMURU DİNLERKEN

Yağmur sesine uyandım bu sabah. Gürül gürül iniyordu bulutlardan. Öyle bardaktan boşalır gibi değil, bir çağlayan gibi çağıl çağıl. Yağmuru daha iyi dinlemek ve hissetmek için pencereyi açtım. Mis kokusu girdi odaya teklifsizce. Serinliğinin baş döndürücü keyfini hissettirdi. Gözlerimi kapayıp, sesini dinledim. Güçlüydü aynı zaman huzur doluydu.

Bütün umutlarımı, dileklerimi yağmurun sesine sakladım. Hem de hiç öyle sarıp sarmadan. Olduğu gibi, şeffafça. ‘Gerçek olup dönün bana’ demeyi unutmadan.

Yayılsın istedim kulaktan kulağa göklerde, yerlerde. Yayılsın ki duysun Yaradan, duysun tüm evren. Güzel umutlar, hayallerle iyi dileklerdi hepsi de.

Uçsuz bucaksız okyanusta melodisiyle dans etsin balıklar, gür ormanlarda ağaçların kökleri dinlesin istedim. Uzakdoğu’da fısıldasın kulaklara, Sibirya steplerindeki şamanın dansına eşlik etsin. Kadim kentlerin caddelerindeki kalabalıkta yankılansın.

Nil Nehri’ne düşen damlaların çığlığı olup ulaşsın Piramitlere. İskenderiye Kütüphanesi’nin küllerine fısıldasın nazikçe. Sonra tamtam davullarının sesiyle yükselsin göklere yeniden.

Özgürlük Heykeli’nin tepesinde, Tac Mahal’in çatısında dolaşsın. Eyfel Kulesi’ne selam versin. London Eye’dan gözlesin Britanya’yı. Colosseum’dan Roma’ya yaylan gladyatör çığlıklarını duysun. Rodos Heykeli’nden selam versin Anadolu’ya.

Saroz Körfezi’nin temizliğine şaşırıp, Longoz Ormanlarına yağsın. Karadeniz’in hırçın dalgalarında yüzsün.

Sina Çölü’nden geçsin, Ganj Nehri’nde çağlasın. Ümit Burnu’nu geçerken savursun saçlarını rüzgarla.

İrlanda’nın iyileştiren Celtic müziğiyle yıkasın ruhunu, Cebelitarık’tan girsin Akdeniz’e. Barbaros Hayrettin’in donanmasında tuzlu sular dinlendirsin yorgunluğunu.

İzlerini takip ederek ulu devletlerin, dolaşsın Mezopotamya’yı uçtan uca. Sümer tabletlerine yazsın, Asur kolonileriyle yürüsün Anadolu’ya. Selam yollasın Büyük İskender ile Makedonya’ya.

Nakş-i Rüstem’i, Kudüs’ü geçip, damında yankılansın Kabe’nin. 

Dicle, Fırat, Asi, Kızılırmak, Yeşilırmak’ın şarkılarına karışsın; Torosların, Ağrı Dağı’nın zirvelerinden Trakya’da Istranca Dağı’na taşısın müziğini.

Anıtkabir’e yollasın minnetlerin en büyüğünü, Süleymaniye ve Selimiye’de dua seslerine karışsın.

Sonra bir gün yağmurun sesinde koşarak gelsin tüm dünyayı ve halklarını kucaklayan umutlarım, hayallerim, “ Gerçek olduk biz!” diyerek...

İyi ruhların tüm güzel hayalleri, umutları yayılsın evrene. Yaradan kabul etsin güzellikleri. Güzel bir dünyada yaşayalım hep beraber dostça, kardeşçe.