CORPORATE
Mehtap ÖZ Yazarın Tüm Yazıları
Mehtap Öz TekirdaÄŸlı anne babadan, Burdur ili YeÅŸilova ilçesinde doÄŸdu. Çocukluk ve ilk gençlik yılları KeÅŸan ile TekirdaÄŸ arasında geçti. İlk, orta ve lise eÄŸitimini KeÅŸan'da tamamladı. 1982 yılında İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi'ne girerek 1...
HAMUR İŞİ
Son günlerde kendime ÅŸaÅŸkınım. Bugüne dek yapmaktan hoÅŸlandığımı söyleyemeyeceÄŸim uÄŸraÅŸlar içindeyim. Yepyeni denemelerim var. Mutfağımız bu denemelerin mekanı görevini üstlenmiÅŸ durumda.
Kendi ezelimden beri yemek yapmayı severim ama konu hamur iÅŸi olunca üretmekten imtina etmiÅŸimdir. Zaman içinde neredeyse miligramına dek uyguladığım tariflerde kendimi baÅŸarısız bulup konudan uzaklaÅŸtım. Yapmayı deÄŸil de yapılanı yemenin güzelliÄŸini keÅŸfettim.
Yemek yapma sevgisi dediysem de zorunlu olarak yani. Öyle farklı tarifler alıp uygulamak amacıyla girmedim mutfaÄŸa hiç. Beni daha çok kullanılan malzemeden kalan atıklar ilgilendirdi. Bunlardan sirke yaptım, kompost hazırladım. Meyve çekirdeklerini çimlendirip minik fidanlar olmalarını gözlemledim.
Her zaman piÅŸirdiÄŸim yemeklerdeki malzemeler doÄŸaçlama olarak bir araya gelir. Yemek gurmelerinin “Bu yemek böyle yapılır. Yoksa olmaz!” dediÄŸine uymadım hiçbir zaman. Önemli olan damaÄŸa uygun olması deÄŸil mi? Yemek hazırlarken, malzemelerin rengini ve kokusunu hissederim ilkin. Sonra damağımda bıraktıkları tatları anımsarım. Ardından birbirleriyle tat ve doku uyumunu düÅŸünüp hazırlamaya baÅŸlarım. PiÅŸirirken mutfaktan ayrılamam. Aksi halde unutup yemeÄŸin yanmasına sebep olabilirim.
Ama hamur iÅŸi olayı baÅŸka bir ÅŸey benim için. Her zaman üretiminde deÄŸil tüketiminde hevesli olmuÅŸumdur. Ancak yaklaşık bir aydır bana bir haller oldu. Canım mutfaktan çıkmak istemiyor. Tatlılar, börekler, kurabiyeler yapmayı deniyorum. Åžambali, revani, kadayıf, helvalar, güllaç, ardından elmalı tart, üzümlü kurabiye, kekler, poÄŸaçalar… DeÄŸiÅŸik tarifler, reçeteler geliÅŸtiriyorum. Kandil günleri pastaneden almayı tercih ettiÄŸim simitleri bu yıl Kadir Gecesi için kendim yaptım! Hatta biraz önce kahve ya da limoncello yanında iyi gider diye portakallı turta hazırladım!
Tüm bunları yapmak birçok insan için çok kolay olabilir. Ama benim için çok ÅŸaşırtıcı bir durum. Nereden geldim bu hale, bu zamansız ilham perisi de nedir diye düÅŸünürken keÅŸfettim. Mutfağım yeni terapi merkezim olmuÅŸ! Üretirken her ÅŸeyi unutuyorum. Bu yeni uÄŸraşım ruhumu saÄŸaltıyor. Tıpkı diÄŸer hobilerim gibi.
Son zamanlarda ülkemizin hali ortada. YaÅŸadığımız gergin duygular kasvete sürükledi beni. Ruhum bir kemirgen tarafından parçalanmaya çalışıyor gibi acı içinde. Çok kötü hislerim var. Korkularım ve bundan ötürü üzüntüm fazla. Belki tükenmemek adına gündemin kötücüllüÄŸünden kurtarmak için beynim yeni uÄŸraÅŸlar buluyor. Beni üretmeye zorluyor. Ve bu zorlama bana iyi geliyor.

