Ali VAROL Yazarın Tüm Yazıları
Ben emekli öÄŸretmen Ali Varol. Yazı yazmayı ve resim yapmayı severim. Manavgat Ahmetler köyünde doÄŸmuÅŸ, orada büyümüÅŸüm. Köy yaÅŸamını iyi tanırım ve doÄŸa ile iç içe olmak keyiflidir. ÇocukluÄŸumda aileme yardım ederken çift ve harman...
BENÄ°M ÇOCUKLUÄžUMDA
Ali VAROL
Benim çocukluÄŸumda canım
Bir baÅŸkaydı bizim köy.
ÇocukluÄŸumu düÅŸününce bazı kere,
Neler gelir hatırıma neler.
Sütlerimiz kazan kazan,
Ballarımız helke..
YediÄŸimiz önümüzde,
Yemediğimiz ardımızdaydı.
Kapan kurardık, karatavuk için, bozlak için
Cikci için bile.
Oynayacak lastik topumuz filan yoktu,
Daha doğrusu top alacak paramız yoktu ama
Çırakma, çelik-çomak bedavaydı
Benim çocukluÄŸumda canım
Bir başkaydı yaşamak
YaÅŸayıp büyük olmak.
Ala fistanımız olurdu
Bayramdan bayrama.
Yalın ayak, başıkabaktık
Gece gündüz.
Yeni pabuç alınınca
Pabuçla beraber yatardık
Çalmasınlar deyi.
Benim çocukluÄŸumda canım
Ayıptır söylemesi,
Bit bile vardı.
Deterjan yerine kül,
Åžampuan yerine sorkuç kullanırdı anam.
Çamaşır makinesi mi?
Tokucaktı.
Benim çocukluÄŸumda yaÅŸadıklarımı canım,
Senin de yaşamanı isteyemem.
Dünya deÄŸiÅŸti bir kere.
Ama bu günün deÄŸerini bilmen için,
Hiç olmazsa hayal et yeter.
Benim çocukluÄŸumda canım,
Kuru ekmek ne kadar tatlıydı…
Sen inciri yemezsin, üzümü beÄŸenmezsin,
Bezden top diker oynardık,
Sende Çin malı oyuncaklar…
Yine de mutlu deÄŸilsin, niye?
Benim çocukluÄŸumda canım,
Mutlu olmak kolaydı.
Karnımız doyunca
Anamız bezden top,
Babamız gönden çarık dikince
Her gün düÄŸün bayramdı.
Sırtımız pek karnımız tok olunca,
Derdimiz yok olurdu.